به نقل از «ایران اکونومیست»

وقتی پول نفت رفت، نارضایتی ها بیشتر شد

تاریخ انتشار: ۱۹ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۸۵۶۵۹

بخشی از نارضایتی ها از دولت سیزدهم به دلیل ندادن یارانه و معافیت های مالیاتی است که علت آن کمبود درآمدهای نفتی است.

 این نوشته قصد ندارد بگوید درسالهای پیش از تحریم ایران از سوی اوباما که تحریم شل تری بود وتحریم ترامپ که تحریم سفت تری بود و حالا بایدن آن را دوباره کمی شل کرده است مردم ایران راضی بودند و از دولتها گلایه نداشتند اما واقعیت این است که در دولت سیزدهم همه ناراضی شده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بخش عنده ای از نارضایتی ها به دلیل کمبود درامدهای نفت است که دست دولت را برای دادن یارانه و بخشیدن مالیاتی بسته است و بخش دیگر به مسایل سیاسی و اجتماعی برمی گردد.

 

واقعیت این است که دولت وزیرمجموعه های آن با هر فعالینتی برخورد می کنند و می خواهند قیمت شیرمرغ تا جان آدمیزاد را تعیین کنند و برکارهمه گروههای اجتماعی مثل ورزشکاران ، سینماگران خوانندگان وروشنفکران وسیاسیون و...دخالت کنند . در بخش اقتصادی تیز نارضایتی ها هرروز بیشتر از روز پیش می شود برخی از نارضی ها را در ادامه نشان می دهیم.

 

گندمکاران ایرانی که دهقان‌های خرده‌پای هزاران روستای دور و نزدیک در ایران به شمار می‌روند اکنون از قیمت تضمینی گندم ناراضی هستند. دلیل این ناراضی بودن چیست؟

- ۱۵ میلیون کارگر ایرانی مشمول قانون کار نظام جمهوری اسلامی از دولت ناراضی هستند و از افزایش نرخ مزد به اندازه نیمی از نرخ تورم امسال راضی نیستند. چرا این نارضایتی پدیدار و ماندگار شده است.

- چرا پرستاران و آموزگاران به مثابه نیروهایی بسیار مورد نیاز کشور از وضعیت ناراضی هستند؟

- چرا دارندگان جایگاه پمپ‌بنزین از وضعیت خود راضی نیستند و از سازمان برنامه گلایه دارند؟

- چرا بیشتر اصناف از میزان مالیات پرداختی ناراضی هستند و چرا شهروندان از اخذ بیست نوع مالیات رضایت ندارند؟

- اکثر ایرانیان از تورم دورقمی که به جان و مال آنها رحم نمی‌کند ناراضی هستند.

- واقعیت این است که نهاد دولت در همه دهه‌های سپری‌شده با درآمد حاصل از صادرات به همه گروه‌ها یارانه بیهوده می‌داد و همه راضی بودند، اما حالا دیگر این درآمد شکاف برداشته و نمی‌توان به آسانی به هر فعالیتی یارانه داد. این‌گونه شده است که همه ناراضی هستند.

 

منبع: ساعت 24

برچسب ها: درآمدهای نفتی ، دولت سیزدهم ، نارضایتی ، اقتصاد ، ناراضی ، یارانه

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: درآمدهای نفتی دولت سیزدهم نارضایتی اقتصاد ناراضی یارانه ناراضی هستند نارضایتی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۸۵۶۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجه | وقتی برای معافیت‌ها سقف تعیین شود چه می‌شود؟

به گزارش بورس تابناک، قانون بودجه ۱۴۰۳ در آخرین روز‌های سال گذشته در بند س تبصره ۶ چالش جدیدی را به بازار سرمایه و شرکت‌های بورسی و فرابورسی تحمیل کرده است. در این بند اعلام شده است:

مجموع معافیت‌ها، نرخ صفر مالیاتی، کاهش نرخ مالیاتی و سایر مشوق‌های مالیاتی اشخاص حقیقی و حقوقی از محل مجموع درآمد‌های حاصل شده برای عملکرد سال ۱۴۰۳ کلیه مودیان به استثنای معافیت‌های دارای سقف زمانی مشخص و موارد مندرج در ماده (۱۳۹) قانون مالیات‌های مستقیم و قانون جهش تولید دانش بنیان برای اشخاص حقوقی تا پنج هزار میلیارد ریال (۵.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) و اشخاص حقیقی تا پانصد میلیارد ریال (۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) قابل اعمال است.

به زبان بسیار ساده این بدان معناست که سقف ۵۰۰ میلیارد تومانی به عنوان سقف معافیت مالیاتی شرکت‌های بورسی و صندوق‌های سرمایه گذاری در نظر گرفته شده است.

با همه تلاش ها و اعتراضات برای جلوگیری از اجرایی شدن این بند سرانجام، یک فوریت طرح اصلاح بند س تبصره ۶ قانون بودجه ۱۴۰۳ در مجلس به تصویب رسید.

در این مطلب قصد داریم دوباره به عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجه بپردازیم.  حامد موسوی از فعالان بازار سرمایه به بررسی این عواقب پرداخته است.  عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجه 

حامد موسوی فعال بازار سرمایه | اول باید دقت کنیم فلسفه معافیت مالیاتی چیست؟ معافیت‌های مالیاتی اکثرا برای کار‌هایی مصوب شده است که انجام آن کار وظیفه دولت ها بوده است، اما بخش خصوصی انجام می‌دهد و بابت آن معافیت مالیاتی می‌گیرد. به عنوان مثال: ایجاد کارخانه در منطقه محروم و کم برخوردار، ایجاد باشگاه فرهنگی ورزشی برای ارتقای فرهنگ جامعه و گسترش ورزش، کمک بخش خصوصی به دولت بابت تامین انرژی از جمله برق که وظیفه دولت است و چندین خدمات دیگر که دولت می بایست انجام دهد، اما به دلیل کسری بودجه با مشوق معافیت مالیاتی، انجام آن را به بخش خصوصی واگذار کرده است.

حال با تعیین سقف معافیت مالیاتی، این معافیت‌ها از بین می رود و دیگر بخش خصوصی به کمک بخش دولتی نخواهد آمد. در شرایط رکود و تورم جامعه ایران و مشکل در فروش نفت، کماکان دولت مشکل کسری بودجه دارد و حالا مشوق‌های بخش خصوصی هم برداشته می شود و دیگر کسی نیست که این قبیل خدمات را به مردم بدهد.‌ ای کاش اگر دولت قصد داشت معافیت‌ها را بردارد زمانی این کار را انجام می داد که خودش توان انجام آن را داشت.

نکته دیگر اینکه برخی سرمایه گذاری‌ها به شرط معافیت مالیاتی انجام شده است و حتی بعضی خصوصی سازی‌ها به این شرط بوده است حالا قرار است این معافیت ها برداشته شود. مثلا اگر تخفیف ۵% خوراک پالایشی‌ها نبود هیچکس این پالایشگاه‌ها را از دولت نمی‌خرید. 

پس باید این را قبول کنیم اینکه بخش خصوصی با همین مشوق ها در منطقه محروم کارخانه ایجاد می‌کند، هزینه دارد و وقتی معافیت برداشته می شود، اعتماد به دولت از بین می رود و بعدا اگر دولت مشوق هم قرار دهد، چون تضمینی برای پایداری نیست، پس بخش خصوصی سرمایه گذاری نمی‌کند. 

از عواقب دیگر مشکلات این بند س تبصره ۶ این است که توسعه زیرمجموعه های شرکت های بزرگ متوقف می‌شود.
وقتی شرکت هرچه زنجیره تولید خود را تکمیل کند تنبیه می‌شود و مالیات بیشتری پرداخت می کند پس مجبور نیست این کار را انجام دهد و بنابراین به جای بردن سود برای افزایش سرمایه و طرح توسعه، آن سود را بین سهامداران تقسیم می‌کند و این باعث می شود تا روند مستهلک شدن و خورده شدن شرکت ها سرعت بگیرد. این بند عملا در خلاف جهت رونق تولید و توسعه حرکت می‌کند. | نبض بورس